Dag 5: Een blij weerzien!

Goedemorgen, morgen, goeiendag... Om 7u45 kwamen de meesters ons voor een laatste keer wekken. Het opstaan ging echter niet zo vlot als de afgelopen dagen maar we moesten er door. We raapten onze moed bijeen en trokken onze kleren aan. Tussendoor propten we nog wat vuile kledij in onze overvolle valies. Het blijft een mysterie hoe mama al onze kleren in 1 valies heeft gekregen! Onze valies is reeds vol en de helft van onze kledij moet er nog in!
Na het verfrissen en aantrekken van onze kledij, ohja niet te vergeten onze haren in de gel leggen - wie zegt dat de meisjes ijdeltuiten zijn moet maar hier eens komen kijken naar de jongens - trokken we voor een laatste maal naar het ontbijt.

Deze ochtend werden we verrast met een reepje chocolade op ons bord. We aten ons buikje vol en trokken vol goede moed naar onze kamer om een tweede poging te ondernemen om die dekselse valies dicht te krijgen. Wonder bij wonder ging dit vlotter dan voor het ontbijt. We persten al onze kledingstukken in onze valies en al vlug werd onze kamer leeg gemaakt. We plaatsen onze valiezen in de grote zaal, zoals de meesters hadden gevraagd.

Na dit hels karwei trokken we voor een laatste keer richting Durbuy. Daar mochten we wat shoppen. Eerst trokken we nog wat leuke groepsfoto's. Toen de meester vroeg om een foto te maken van de koppeltjes bleken de stoere jongens opeens niet meer zo stoer te zijn. Toch hebben we één leuke foto kunnen trekken van het leuke trio die deze week ons van 's morgens vroeg tot 's avonds laat hebben begeleid!

Tijdens het shoppen rolde het geld alsof we in een echt casino waren. Snoepjes, drankjes, chips en souvenirs waren de grootste kanshebbers om aangekocht te worden.
Na de shopping werden we een laatste keer verwacht in ons 5-sterrenrestaurant in LPM. Met rijst, kip, ananas en currysaus verwenden we een laatste keer onze smaakpapillen.
Ondertussen was de bus al ingeladen en konden we direct na het eten richting Bentille trekken.

Na een heel vlotte rit kwamen we omstreeks 15u40 aan op school. Daar stonden al heel wat mama's en papa's ons op te wachten. Nu beseften we het pas echt... De bosklassen zitten erop ... Deze fantastische week is voorbij gevlogen... Ons hartje zit vol van de mooie herinneringen...

Dank je wel mama en papa voor deze kans!
Dank je wel meester Jelle, juffrouw Kathy, meester Simon, juffrouw Romina en meester Olivier voor de goede begeleiding deze week!
Dank je wel Willem, Sam, Jasper en Lize voor de leuke en coole activiteiten deze week!
Dank je wel lieve klasgenootjes om dit samen met jullie te mogen beleven!
Dank je wel aan mezelf om elke dag het beste van mezelf te geven en te genieten van elk moment die me deze week heeft geschonken!

Beste mama, beste papa!
Wees gerust!
Het gaat hier zotzalig goed!

Viva la Vida!!

Dag 4: Deathride en everzwijnspotten!

Ondanks de vermoeidheid werden de eerste geluiden deze ochtend al om 6u30 gespot in de jongenskamer. In de meisjeskamer was alles nog heel rustig. Om 7u30 stipt kwamen traditiegetrouw de meesters en juffen ons wekken. Bij de ene gingen de ogen al wat vlotter open dan bij de andere. Wat kan opstaan toch lastig zijn! Maar ondanks de vermoeidheid stapten we uit het bed - lees: rolden uit bed - verfristen we ons gezicht en trokken we onze warme en vuile kledij aan. Sommigen waren nog niet helemaal wakker en liepen zelfs tegen de muur ipv de deur te nemen.

Daarna trokken we naar het ontbijt en smulden we boterhammen en cornflakes. Heerlijk om na een zalige nacht ons buikje weer te vullen. Ondertussen scheen ook de zon zachtjes door het raam. Gelukkig want wat extra energiestralen konden we best wel gebruiken. Vandaag stond een avonturenloop op het programma en de meesters hadden ons al gewaarschuwd dat deze in de kleren zal kruipen! Klimmen, klauteren, kruipen, deathride, apenbrug en nog zoveel meer staan immers op het programma.

We trokken onze vuile kleren aan en wachtten vol spanning op de begeleider. Vandaag nam Lize ons mee op pad. We trokken een veiligheidsbroekje aan en kregen al een musceton die we de hele weg moesten meenemen. We hadden er alvast heel veel zin in! Ondertussen was ook de zon alweer vertrokken en begon het hier en daar wat te spetteren! Zou het aanraken van het Duivelsbed ons dan toch echt ongeluk brengen of was dit eerder toeval? Maar zoals vaker lieten we ook dit niet aan ons hartje komen en trokken er vol verlangen op uit. We namen het reeds bekende bospad! We stapten door de modder tot aan de voet van de berg. Hier begon pas echt ons avontuur! We klommen zonder aarzelen de berg op. Eenmaal boven zagen we pas echt wat we hier kwamen doen! 

Bovenaan de beklimming hing er over het dal een ladder en een wandelbrug. Deze moesten we oversteken. We raapten al onze moed bijeen en stapten heel voorzichtig over deze stalen constructie. De ene deed dit al wat soepelder en ontspannender dan de ander maar we staken deze allemaal over! De meesters en juffen waren supertrots op ons. Maar als jullie denken dat het ergste achter de rug is, moet je maar eens verder lezen...

Lize nam ons mee naar het everzwijnenbos. Daar leven heel wat everzwijnen en indien we heel stil stapten konden we er eventueel enkele spotten. We stapten muisstil achter Lize aan. De meesters konden het niet geloven maar zo stil zijn we nog nooit geweest! Sommigen zagen enkele everzwijnen rondlopen. Indien Lize 'Loop' riep, moesten we zo snel mogelijk weglopen naar de open plaats want anders konden de everzwijnen aanvallen. Dit was best wel eng. Helemaal op ons gemak voelden we ons toch niet! Hadden de meesters niet gezegd dat alles veilig is? Wat zouden ze doen moesten de everzwijnen ons aanvallen? We willen zeker niet een 2de Polleke worden!

We stapten verder tot opeens Lize heel hard begon te roepen! Loop!!

Iedereen liep de longen uit het lijf en hier en daar viel een slachtoffer! Gelukkig waren de meesters daar om ons te redden!

Na een half uurtje stappen verlieten we allen veilig het everzwijnenbos en kwamen we bij de deathride aan!

Dit was tevens de afsluiter van de avonturenloop! Eigenlijk was dit ook wel een beetje het hoogtepunt van de bosklassen! Hebben we trouwens al eens gezegd dat de bosklassen super zijn? Dat we het spijtig zullen vinden dat het vrijdagavond is? Dat we heel blij zijn dat we deze kans van jullie hebben gekregen? Dat we eigenlijk stiekem hopen om volgende week nog een weekje extra te blijven? ...

De deathride dus ... Bovenaan de heuvel stonden we allen in spanning te wachten. Eén voor één mochten we ons aan deze gevaarlijke sprong wagen! Met knikkende knieën stonden we op de rand van het plateau. We namen nog eens diep adem en sprongen dan zonder na te denken naar beneden. We gilden, we tierden, we plasten bijna in onze broek maar eenmaal opnieuw met beide voeten op de begane grond juichten we, riepen we, lachten we van blijdschap en trots! Voor de tweede keer in een korte tijd maakten we de meesters fier! We denken zelfs dat ze vandaag de meest trotse meester waren van de wereld! En terecht!!

Ook de 3 meesters waagden zich aan de sprong. De ene deed dit al wat eleganter dan de andere. Jullie moeten maar uitmaken wie de meeste punten verdiend in 'De grote Durbuysprong'!

Na deze geweldige ervaring trokken we richting LPM om heerlijke puree, spinazie en fishsticks te eten. We moeten jullie niet meer vertellen hoe lekker, hoe heerlijk, hoe smaakvol, ... hier alles is! We denken dat vele mama's onze broeken zullen mogen verbreden dit weekend! Uiteraard zullen ze eerst gewassen moeten worden want alles is vuil! Ja, beste mama's, terwijl wij vrijdag zullen uitrusten zullen jullie heel wat werk hebben met onze vuile was!!

Deze middag stond er nog een verrassingsactiviteit op het programma. We waren best wel benieuwd want de meesters hadden nog niets verklapt over deze activiteit. Voor deze activiteit moesten we ook eens geen vuile kledij aantrekken, enkel ons warm inpakken bleef gelden. Ze namen ons mee richting de binnenstad van Durbuy. Hoe dichter we kwamen, hoe nieuwsgieriger we werden! Na een klein kwartiertje stappen kwamen we aan bij onze verrassing. We mochten allemaal onze kunsten tonen tijdens een partijtje minigolf! In maar liefst 18 holes mochten we per 4 uitmaken wie de sterkste golfer was. Ook de juf Kathy en de meesters streden op het scherpst van de snee. Het werd een gezellige en ontspannende middag. Het deed eens deugd om eens in alle rust ons wat te ontspannen, om even wat tijd te nemen om te bekomen van deze fantastische week, om even te keuvelen op een bankje terwijl de andere probeerde het balletje te putten, om nog zoveel meer te doen.
Het was echt een leuke verrassingsactiviteit!

 

Na de minigolf namen we een lekkere warme douche en maakten we ons klaar voor het avondfeest. Samen met de begeleiders van LPM fuifden we er op los. Als avondmaal aten we een lekkere braadworst en kregen we een frisdrankje. Het smaakte zalig! We smulden alweer ons buikje rond! Na de braadworst fuifden we nog verder. Algauw namen we het podium in beslag en toonden we de andere scholen ons danstalent! Het werd een topavond! Zalig! Geweldig! Fantastisch!

Om 22u belanden we na het verhaal over meneer Vos in ons bed. We moeten jullie niet vertellen dat we al heel snel in dromenland lagen. We zullen echt genieten van onze laatste nacht hier in Durbuy. Wat gaat de tijd snel! Wat vloog deze week voorbij! Jullie vinden dit misschien leuk omdat jullie ons dan morgen al terug zien maar wij zullen toch even een traantje pinken als we morgen op de bus stappen. We hebben een fantastische week achter de rug! We zullen morgen veel te vertellen hebben! Hou jullie maar klaar!

Beste mama, beste papa!
Wees gerust!
Het gaat hier zotzalig goed!

Dag 3: Angsten overwinnen in de grot!

Deze morgen trakteerden we de meesters en juffen op een extra half uurtje slaap en maakten daarom pas de eerste geluiden om 6u30. Van enige vermoeidheid is er nog geen sprake maar deze kan misschien snel komen want vandaag staat er een zware en vermoeiende dag op het programma.

Ondertussen kennen jullie het dagdagelijkse leven op bosklassen wel. Opstaan, kattenwasje, warme kledij aantrekken en dan aan tafel schuiven. Deze morgen kregen we geen cornflakes maar naast de traditionele boterhammen smulden we ook van heerlijke peperkoek. Ondertussen weten wij ook dat een goed en stevig ontbijt heel belangrijk is! De meesters kunnen dit niet genoeg benadrukken...

Onze eerste activiteit voor vandaag was de cross country, een oriëntatieloop met kaart en kompas. We kozen onze eigen groepjes en mochten één voor één op pad met het kompas en de kaart. We stapten enkele mooie paadjes af. Ook de zon deed haar werk en zorgde voor enkele heerlijke stralen in dit koude weer. Op enkele moeilijke punten tijdens de wandeling stonden de meesters of de juffen
ons op te wachten. We stapten als volleerde wandelaars onze geheime missie af. Het was ook eens leuk om zonder de meesters en juffen op stap te gaan. Nu moesten we wel bewijzen dat we dit hels karwei aankunnen. Na een 2-tal uren stappen bereikten we fier ons einddoel. We mochten trots zijn op onze prestatie!!

Als middagmaal kregen we deze keer frietjes met stoofvlees voorgeschoteld. Ja, mama en papa, jullie lezen het goed! Frietjes en stoofvlees! Zalig! Heerlijk! Verrukkelijk! Die koks ... weet je nog ... sterrenkoks! We moeten jullie niet vertellen dat we ons buikje opnieuw vol aten! Man, ma, man,... het moet maar zo lekker niet zijn!
Wat hebben wij toch een geluk! Een geluk dat wij mee mochten op bosklassen! Bedankt mama! Bedankt papa! Bedankt meesters en juffen voor deze prachtige kans! En meester... Je hebt gelijk... het zijn onvergetelijke bosklassen!

Na het middageten werden de jongen uitgedaagd op een partijtje voetbal door de school Sancta Maria uit Deurne. Dat zagen de stoere binken natuurlijk direct zitten! De meisjes toverden zich om in ware cheerleaders terwijl de jongens hun stinkende best deden om de overwinning naar onze school te brengen. Maar helaas pindakaas! Na een spannende strijd moesten we toch de duimen leggen voor de sterke tegenstanders. Maar morgen proberen we revanche te nemen! Misschien schakelen we wel één van de meesters in als geheime wapen! Dan kunnen ze eens tonen of ze wel degelijk wat kunnen voetballen!

De tweede activiteit van de dag ging door in het zwembad van Bohon. Maar eerst moesten we nog een fikse wandeling afstappen tot aan het zwembad. Onder een hagelstorm gingen we op pad. Maar ook deze weersgoden konden ons niet doen plooien! We stapten door en lieten de talrijke hagelbolletjes onze leuke middag niet verknallen! Gelukkig konden we ons al snel opwarmen in het water. We sprongen van de startblokken, we zwommen wat baantjes, we ploeterden in het kinderbad of we rustten wat in het bubbelbad. We laadden onze batterijen op voor de komende 2 dagen. Wat deed dit deugd!

Als avondeten was het lekkere tomatensoep met boterhammen. Wat smaakte dit weer heerlijk! Zelfs een eenvoudig tomatensoep verwende onze smaakpapillen! Honger lijden doen we hier zeker niet!

Maar na een reeds geslaagde dag werd het hoogtepunt gehouden voor het laatst. We trokken onze vuile en warme kledij aan en trokken richting 'de grot'. Zo goed als iedereen ging mee. Na een wandeling doorheen het bos en langs de Ourthe, best wel spannend in het donker, kwamen we aan bij de opening van de grot. Sam stond ons al op te wachten. Eerst vertelde hij hoe deze grot werd ontdekt en daarna mochten we samen de grot verkennen. We kropen op onze buik, klommen in de hoogte, klauterden doorheen smalle openingen, schrokken van de vele spinnen - best wel grote - lachten ondertussen naar de fotograaf en overwonnen onze schrik! Een topprestatie waar we allemaal heel fier mogen op zijn!

Net voor het slapen gaan vertelde meester Olivier het vervolg van 'De fantastische meneer Vos' en kropen we vermoeid onder de wol om 21u30. Alweer kunnen we wegdromen bij onze fantastische avonturen in Durbuy, wegdromen bij het overwinnen van onze angsten, wegdromen bij ons vriendje en vriendinnetje waarmee we een koppeltje zijn, wegdromen bij ...

Beste mama, beste papa!
Wees gerust!
Het gaat hier zotzalig goed!

Dag 2: Het duivelsbed en Casino Durbuy

Hoe vlot het indommelen ging, hoe snel waren we deze morgen wakker! Omstreeks 6u kwam meester Olivier al een eerste keer vragen om het nog wat stil te houden. We bewezen direct het gevaar voor elke leerkracht... We zijn vroege vogels! We probeerden het toch te rekken tot 7u30 maar dit was waarschijnlijk de zwaarste opdracht van deze week!

Om 7u30 kwamen de juffen en meesters ons dan toch wekken. We deden alsof we nog wat sliepen zodat hun inspanning toch niet voor niets is geweest! Om 8u mochten we opnieuw plaatsnemen aan tafel om onze buikjes te vullen. Boterhammen met kaas of salami, wat cornflakes, melk of water en we konden er weer tegenaan. De meester zei ons dat het nodig was dat we een goed ontbijt namen want het ging een zware en koude dag worden.

Om 9u vertrokken we met de bus richting Wéris. Wéris is een heel mooi dorpje met een rijke geschiedenis. Hier konden we nog dolmens en menhirs terugvinden van 2000 voor Christus. Onder leiding van een ervaren gids, heel toevallig de schoonvader van meester Olivier, verdiepten we ons in deze mooie cultuur. Tijdens de wandeling herinnerden we nog heel goed de woorden van bij het ontbijt: 'Kleed jullie goed aan want het zal koud worden!' En of het koud was! De wind schuurde langs onze wangen. Brrrr... We stapten langsheen mooie paadjes tot vlakbij de 'Witte Menhir'. Papie, zoals meester Olivier Henry noemt, vertelde ons de legende van de duivel. Blijkbaar moet
deze hier heel lang geleden de streek onveilig hebben gemaakt en alvorens terug te keren naar de hel sliep hij nog een nacht op zijn duivelsbed. Al wie in aanraking kwam met dit bed ging een leven vol ongeluk tegemoet! Ondanks de vele waarschuwingen waren er toch enkele jongens stoer genoeg om het bed even aan te raken. Sommigen gingen er zelfs op gaan liggen! Beste mama, papa, wij staan niet in voor de gevolgen hiervan! Na de fikse wandeling kregen we ook even de tijd om iets te kopen in het plaatselijke winkeltje! We legden een heel rantsoen van snoepgoed en chips aan voor de rest van de week! Allé, dat hebben we de meesters toch wijs gemaakt want we zullen al blij zijn dat het nog niet allemaal op is tegen deze avond!

Als middagmaal kregen we aardappelen, gehaktballen en appelmoes voorgeschoteld. Man, man, man, wat is het eten hier lekker! Onze broeksriem moet al even minder aangespannen worden! Maar we hebben gelijk, het moet hier maar niet zo lekker zijn! Meester Olivier had gelijk! Deze koks verdienen best wel enkele sterren in de Michelingids! Van ons verdienen ze alvast 5 sterren!
Tijdens het middageten zagen we door de ramen al de eerste sneeuwvlokken uit lucht naar beneden dwarrelen!

Na het middageten mochten we even pauzeren in onze kamer. Sommigen kropen nog wat uit de wol, anderen lazen een boekje of speelden een spelletje. Na dit zalige moment maakten we ons klaar om te gaan klimmen en te rappellen. We duffelden ons lekker warm in en trokken onze bergschoenen aan. Na een half uurtje stappen langsheen de Ourthe kwamen we aan het klimparcours aan. We werden in 3 groepen verdeeld door Willem, een megacoole begeleider van LPM. De ene groep mocht op de apenbrug, de andere mocht rappellen en de laatste groep mocht klimmen. Voor enkele onder ons gebeurde dit met knikkende knieën maar iedereen gaf het beste van zichzelf! Sommigen overwonnen zelf hun hoogtevrees en liepen als volleerde apen over de apenbrug! Ondertussen was het al hevig aan het sneeuwen en werd het steeds kouder en kouder. Maar ondanks het gure weer werd dit toch een onvergetelijke activiteit!
Sommigen keerden terug met de bus, anderen liepen door het donkere bos met de meesters terug naar het heem.

Daar kregen we superlekkere spaghetti bolognaise op ons bord! We weten dat we in herhaling vallen maar het eten moet maar niet zo lekker zijn! De drendels spaghetti vlogen in het rond en de een zijn mond zag al wat roder dan de andere! Maar van 1 ding zijn we ons allemaal van bewust! We worden hier rot verwend!

Als afsluiter van deze prachtige dag werden we uitgenodigd in het casino van Durbuy. We trokken onze beste kleren aan, parfumeerden ons met alle geuren, we staken onze haren in de gel zodat deze de komende dagen niet meer plat kunnen gaan liggen, enz... In het casino gokten we er op los! Al vlug beseften we dat je in een casino heel snel blut kan zijn maar af en toe eens wat winst maken zorgde ervoor dat we deze bewustwording al vlug waren vergeten! Na een leuke avond vol vertier bleek Kenzo (6L) de beste gokker van onze klassen te zijn.

Na het vervolg van het verhaal van meneer Vos - toch vervelend dat meester Olivier steeds stopt op het moment dat het spannen wordt! - kropen we heerlijk onder de wol. Het was nodig want onze oogjes worden steeds kleiner en kleiner! Voor morgen voorspellen ze alvast heel koud weer met veel winterse neerslag. Dat belooft alvast maar we zullen ons niet laten doen! Morgen trekken we de lijn verder van vandaag en gisteren!

Beste mama, beste papa, geen paniek!
Het gaat hier zotzalig goed!

Dag 1: Graaf Jean de Bouhème en Graaf d'Ursel

Eindelijk... Na weken in spanning wachten was het deze morgen eindelijk zo ver! We vertrokken op bosklas richting Durbuy. We keken er al enkele weken hard naar uit. Toch was er even spanning toen meester Olivier ons gisteren nog op belde met de boodschap dat we niet met de trein richting Durbuy gingen maar met de bus. De verlossende woorden zorgden voor heel wat ouders voor de veilige rust! Ondanks de terreurdreiging waren we helemaal niet van plan om onze bosklassen in het water te laten vallen!

7u45. We stonden al op de schoolparking te wachten op onze bus. Dankzij de buschauffeur werd de bus al snel geladen met al onze warme kledij. We gaven mama en papa nog een dikke zoen en knuffel en zochten dan ons plekje voor de komende 3 uur op. Even was het spannend toen we in de file stonden rond de ring van Antwerpen maar ook dit kwartiertje wachten kon onze bosklassen niet dwarsbomen. Na een rustige rit bracht onze chauffeur ons eindelijk in LPM!

De eerste kennismaking gaf direct ons vermoeden al weer! Mama, papa, het wordt een ongelooflijke bosklas! We konden meteen onze kamer intrekken en als heel snel werden onze bedden opgemaakt. Hier en daar kregen we wat hulp van de juffen of de meesters. Na dit karweitje mochten we direct onze benen onder tafel schuiven.
De verse geuren uit de keuken zorgden ervoor dat al heel snel wat water in onze mond kwam te staan. Zalig! Onze buikjes rammelden alsof we een heus concert aan het geven waren op de Night of The Proms. We zijn er van overtuigd dat Kobe Ilsen wel tevreden zou zijn van onze eerste Proms.

Vandaag schotelden de koks onze een lekkere groentesoep voor. In dit koude weer smaakte dit superlekker! Daarna werden we nog meer verwend! Puree met varkensvlees en wortelen met erwtjes! We smikkelden, smakkelden en smulden onze buikjes rond! Als we zo blijven door eten zullen de koks heel wat werk hebben. We vierden onze jarige Jannes. We zongen onze verjaardagsmedley en gaven hem een oorverdovend applaus! Dank u Jannes voor de lekkere traktatie! Deze zal ons goed van pas komen deze middag.

Na het middageten trokken we onze goede stapschoenen, warme kledij en muts en sjaal aan. We gingen richting Durbuy. Onder de leiding van Willem ontdekten we de rijke geschiedenis van het stadje Durbuy. Gilian speelde met verve de rol van Graaf de Bohème. We maakten kennis met het leenstelsel, het gerechtshof, de pest en de gevangenis. Het ene hoofd na het andere werd afgehakt en zelfs Jens werd onthoofd! Gilian was in vorm!
Aan de ajuinberg trouwde Gilian met Elif en hun zoon Lennert volgde hun voorbeeld en trouwde met zijn geliefde Marte. Het verhaal werd gesmaakt door jong en oud! Willem gaf het beste van zichzelf! Wat een gids! Wat een verhaal! Wat een toffe klassen zijn wij toch! De meesters en juffen glunderden als nooit tevoren!

Na deze prachtige wandeling mochten we in kleinere groepen nog enkele foto's zoeken in het mooie stadje. Dit bleek niet zo'n gemakkelijke opdracht te zijn maar we gaven het beste van onszelf!

Als avondeten kregen we boterhammen met beleg voorgeschoteld. We aten ons buikje rond! Het was best wel nodig want ons buikje begon alweer te rammelen!

Als slotactiviteit van deze eerste leuke dag trokken we opnieuw onze warme kledij en schoenen aan. Met onze zaklamp trokken we het bos in. In het bos zaten er allemaal dieren verstopt die we moesten zoeken. Everzwijnen, konijnen, vogels, ... Maar geen paniek! Het waren tekeningen en geen echte dieren. In kleine groepen zochten we alle nodige dieren. Het was echter een gevaarlijke opdracht! Hier en daar lag het glad en hier en daar waren er enkele spectaculaire glijpartijen te bewonderen. Het ontbrekende dier vonden we echter niet want hier en daar bleek een bordje verdwenen. Misschien moet hier ook de terreurdreiging verhoogd worden tot 4 of zouden ze daar niets mee te maken hebben?

Na de zoektocht trokken we richting onze kamer. We namen nog een zalige warme douche, poetsten
onze tanden en verzamelden in de jongenskamer. Meester Olivier las nog voor uit het prachtige boek 'De fantastische meneer Vos'. Wat een spannend verhaal! Hopelijk kunnen de vossen ontsnappen aan Bolus, Bits en Biet! We kunnen al niet wachten tot morgen! Wat spannend!

Om 21u30 gingen de lichten uit en zochten we dromenland op. En wonder bij wonder, al heel snel was het muisstil! Hopelijk blijft dit zo gedurende de hele week! Of hadden onze mooie dromen over de wandeling, de reflectorentocht of het lekkere eten daar iets mee te maken? Maar 1 ding weten we al zeker... We kijken al uit naar morgen!!

Mama, papa, wees gerust!
Het gaat hier zotzalig goed!

Programma ligt vast!

Terwijl de bosklassen steeds dichterbij komen zijn meester Olivier en meester Jelle druk in de weer met de voorbereidingen.
Tijdens de herfstvakantie hebben ze het volgende programma samengesteld:

Maandag: 
- VM: Vertrek richting Durbuy
- NM : Geschiedeniswandeling doorheen Durbuy
- A: Reflectorentocht

Dinsdag:
- VM: Wandeltocht in Wéris
- NM: Rappel en Klimmen
- A: Speleologie

Woensdag:
- VM: Oriëntatieloop met kompas
- NM: Zwemmen in Bohon
- A: Casino Royal

Donderdag:
- VM: Avonturenloop
- NM: Verrassingsactiviteit !!
- A: Vrij podium

Vrijdag:
VM: Fotozoektocht Durbuy + Shopping
NM: Vertrek richting Eeklo

Het programma ziet er alvast veelbelovend uit!
Nog een weekje en dan vliegen we er in!

Infoavond

De bosklassen komen steeds dichterbij.
Op maandag 26 oktober 2015 staat de infoavond gepland.
Deze gaat door om 19u00 in de klas van het 6de leerjaar.

We hopen iedereen te mogen ontmoeten!